Muzyka łagodzi obyczaje, jest też naturalnym dopełnieniem poezji. Dlatego właśnie na styczniowej Kanapie Teatralnej bohaterem wieczoru było Wałbrzyskie Społeczne Ognisko Muzyczne.
Przybyli więc nauczyciele i uczniowie. Spotkanie tradycyjnie prowadził Krzysztof Kobielec. Rozmowa o pracy z młodzieżą, trudnościach, ale i radościach z nią związanych przeplatana była szeregiem utworów muzycznych i piosenką. Zebrani goście Kanapy mogli dowiedzieć się wielu ciekawych rzeczy o historii Ogniska, zakresie i formach kształcenia młodzieży. Smutną informacją było stwierdzenia dyrektora Krzysztofa Michalskiego o trudnościach natury materialnej, które towarzyszą pracy pasjonatów od czasu tzw. transformacji społecznej. Zmiana systemowa, która dokonywała się dynamicznie w Polsce na początku lat 90., spowodowała, jeśli idzie o kulturę i edukację, wyraźne zmniejszenie przeznaczanych na nią środków. Ten stan rzeczy trwa niestety do dzisiaj. Ognisko nie ma własnej siedziby, nie otrzymuje dotacji, jedynie skromne stypendia Prezydenta dla uczniów. Mimo tych wszystkich kłopotów, nie było narzekania, a z wypowiedzi dyrektora ogniska i jego nauczycieli przebijała wyraźna pasja i zadowolenie z wykonywanej pracy.
Młodzi muzycy chętnie prezentują swoje talenty przy każdej sposobności. W ubiegłym roku uświetnili swoją muzyką benefis tragicznie zmarłego Henryka Boratyńskiego, spotkać ich można było na każdej Kanapie Teatralnej, którą wypełniali specjalnie przygotowanym programem. Również boguszowska fundacja Iwony Kaniewskiej „Pomocna Dłoń” organizując finał konkursu dla uczniów szkół specjalnych poprosiła o muzyczną oprawę uroczystości.
Novum tej Kanapy był fakt, że wiele pytań do dyrektora Michalskiego i nauczycieli padło z sali. To wskazuje, że bywalcy Kanapy żywo zainteresowali się młodymi muzykami, a gromkie brawa świadczyły o dobrej zabawie. W Hyde Parku wystąpiła m. in. Maria Zuchantke wraz z synem. Przygotowała krótki program muzyczno – poetycki. Wzruszony aktor Adam Walończyk podarował jej z wrażenia dzwonki wietrzne. Późnym wieczorem w znakomitych nastrojach goście rozeszli się do domów.
I znów Teatr Dramatycznych okazał się znakomitą przystanią dla wałbrzyskich twórców.
